De tijd stond stil

Gisteravond was het weer tijd voor een Women’s Circle. Dit keer met als thema ’the unknown’. Op deze avonden ontstaat vaak een magische sfeer. En dat, zoals iemand terecht opmerkte, door zoiets eenvoudigs als de tijd nemen om bij elkaar te komen, stil te staan en jezelf open te durven stellen. Door écht te luisteren naar elkaar, met je hele wezen.

Enerzijds en anderzijds

We ervaarden hoe alles uit dualiteiten bestaat, in jezelf en buiten jezelf. Hoe er een enerzijds en anderzijds is. Hoe het een niet zonder het ander kan bestaan. Het denken ten opzichte van het zijn, angst ten opzichte van plezier, leven ten opzichte van de dood.

Continuüm

Ik voelde me in een continuüm waar de tijd zich niet bevindt. Het voelde als een meditatieve status en ik hoorde naast me mijn klokje gestaag tikken. Als een subtiele reminder van het alledaagse leven waar de tijd zo’n grote rol speelt.

De tijd stond stil

Toen we klaar waren vroeg een van de aanwezigen hoe laat het was. We keken op het klokje. De tijd was stil blijven staan, exact op het moment dat we de cirkel sloten en weer klaar waren om in het leven van alledag te stappen.